Behin etxe pareko muinoari begiratu nion behetik gora eta pausoak bata bestearen segidan jarrita bideari ekin nion zuhaitz artean gora. Bidea erraza zen hasieran baina izerdi tantak sudurrean behera amiltzen hasi ziren gero eta nire buruari galdetu nion zergatik igo mendi bat? Baina ez nuen asmatu erantzunik hitzez josten.
Bazen alboko herrian mendi altuago bat. Malkarragoa zen igotzeko, arriskutsuagoa ere bai baina pausuak hara bideratu zitzaizkidan. Izerdi tantak sudurrean behera, eta hankek harri artean laprast eta prakak lokaztuta eta belaunak ubelduta nire buruari galdegin nion zertarako igo mendi bat? Ez zitzaidan ordea erantzunik otu.
Mendi altuagoetara joateko irrika sortu zitzaidan orduan. Ez nekien ondo zergatik, baina libre utzi nien zangoei. Izerdi tantak sudurrean behera, hankek harrietan laprast, eta eskuetako atzamarrak ere urratu zitzaizkidan haitz artean gora zangoei lagundu nahian eta arnasa ia geldituta galdera hura sortu zen berriz nire baitan zer dela eta mendi bat igo? Baina ez erantzunak ez zuen formarik hartu nahi.
Mendi ertz batekin liluratu nintzen hurrengo, hura zen hura gora igotzea, hura zen zerua labanaz moztea eta bideari ekin nion. Izerdi tantek sudurrean bera txirrist iturri bat bailira, hankek laprast, belaunak ubelduta, eskuak urratuta, amildegiaren ertzean laranja koloreko soka batez soilik helduta gailurrera heldu, jaitsi eta han galdetu zidan lagun batek nire piura ikusita: Zergatik igo mendira?
– Izarrak gertuago sentitzeko!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina